Als we op vakantie gingen, of een dagje weg, had mijn vader altijd zijn camera mee. Hij maakte altijd leuke foto's van ons (mijn moeder, mijn zusje en ik) en van de natuur (vooral hertjes). Rond mijn 16e begon het bij mij ook te kriebelen om zelf mooie foto's te maken.

Nadat ik geslaagd was voor mijn Havo opleiding kon ik kiezen om op vakantie te gaan (zoals vele andere die geslaagd zijn) of een mooie eigen camera uitkiezen. Je kunt waarschijnlijk wel raden wat ik toen heb gekozen.

In het begin fotografeerde ik voornamelijk onze eigen twee pony's. Later vroegen stalgenootjes of ik ook van hen paard zulke mooie foto's wilde maken.

Zo is iets dat begon als een kriebel in de buik nu één van mijn grootste hobby's geworden.